Teologia żydowska stwierdza, że Bóg nie jest osobą. Jednak w Biblii Hebrajskiej istnieją częste odniesienia do antropomorficznych cech Boga, takich jak „Ręka Boga”. Judaizm utrzymuje, że należy je traktować jedynie jako figury mowy. Ich celem jest uczynienie Boga bardziej zrozumiałym dla ludzkiego czytelnika. Ponieważ Bóg jest poza ludzkim zrozumieniem, istnieją różne sposoby opisywania go. Mówi się, że jest zarówno osobowy, jak i bezosobowy, ma relację ze swoim stworzeniem, ale jest poza wszelkimi relacjami.
Deizm
Ogólnie rzecz biorąc, większość deistów postrzega Boga jako Boga osobowego. Ilustracją tego są XVII-wieczne twierdzenia Lorda Edwarda Herberta, powszechnie uważanego za ojca angielskiego deizmu, który stwierdził, że istnieje jeden Najwyższy Bóg i należy go czcić. Deizm jest jednak ogólnym poglądem obejmującym ludzi o różnych specyficznych przekonaniach, a pojęcie Boga osobowego nie może być przypisane wszystkim deistom.
Deizm chrześcijański
Deizm chrześcijański to termin stosowany zarówno do chrześcijan, którzy włączają zasady deistyczne do swoich przekonań, jak i do deistów, którzy podążają za moralnymi naukami Jezusa, nie wierząc w jego boskość. Jeśli chodzi o tych, którzy są zasadniczo deistami podążającymi za moralnymi naukami Jezusa, są oni podzbiorem klasycznych deistów. W konsekwencji wierzą oni w Boga osobowego, ale niekoniecznie wierzą w osobistą relację z Bogiem.
Deizm klasyczny
Klasyczni deiści, którzy wyznają powszechne wyobrażenia Herberta, z pewnością wierzą w osobowego Boga, ponieważ te wyobrażenia obejmują wiarę, że Bóg wymierza nagrody i kary zarówno w tym życiu, jak i po nim. Nie jest to coś, czego dokonywałaby bezosobowa siła. Jednak osobista relacja z Bogiem nie jest rozważana, ponieważ prowadzenie cnotliwego i pobożnego życia jest postrzegane jako podstawowy sposób oddawania czci Bogu.
Deizm humanistyczny
Humanistyczni deiści akceptują podstawowe zasady deizmu, ale włączają do swojej wiary przekonania humanistyczne. Tak więc, deiści humanistyczni wierzą w osobowego Boga, który stworzył wszechświat. Kluczowym elementem, który odróżnia deistów humanistycznych od innych deistów jest nacisk na znaczenie rozwoju człowieka nad rozwojem religijnym oraz na relacje między ludźmi nad relacjami między ludźmi a Bogiem. Ci, którzy identyfikują się jako deiści humanistyczni, mogą przyjąć podejście oparte na tym, co można znaleźć w klasycznym deizmie i pozwolić, aby ich kult Boga przejawiał się przede wszystkim (lub wyłącznie) w sposobie, w jaki traktują innych. Inni humanistyczni deiści mogą przedkładać swoje relacje z innymi istotami ludzkimi nad relację z Bogiem, jednak nadal utrzymują osobistą relację z Istotą Najwyższą.
